Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Ξέρεις γιατι σε μαλώνω? - Η απάντηση της κόρης μου

Σήμερα το πρωί είχαμε με τη μεγάλη μου κόρη τη - καθιερωμένη πλέον - διαφωνία μας σε σχέση με τα ρούχα που θα βάλει στον παιδικό σταθμό: εγώ ήθελα να της βάλω μία άνετη φορμίτσα και εκείνη ήθελε να βάλει φούστα.

Τι τα θές τι τα γυρέυεις, βάλε λίγο που το περνάω κάθε μέρα αυτό, βάλε που η μικρή μου κόρη δεν με άφησε να κλεισω μάτι (το χρυσό μου) για 2η (!) συνεχή νύχτα τα πήρα η μάνα και την μάλωσα.

Φυσικά σε λίγο ένιωσα τύψεις γιατι στην τελική και εμένα θα με τσάντιζε αν η μαμά μου μου έλεγε τι θα βάλω με το έτσι θέλω αλλα και γιατι είναι φυσικό ένα μικρό κοριτσάκι να θέλει να βάλει φούστα αντί για φόρμα.

Έτσι, όταν πιά ντυθήκαμε και οι 2 μας και ήμασταν έτοιμες να φύγουμε αποφάσισα να της μιλήσω και έτσι κάναμε την παρακάτω κουβέντα:

Μαμά: Αγαπούλα μου, συγνώμη που σου φώναξα πρίν. Σε αγαπώ πολύ, εσύ?
Κόρη: Και βέβαια σε αγαπώ μαμάκα!
Μαμά: Παρόλο που σου φωνάζω?
Κόρη: Ναί
Μαμά: Ξέρεις γιατι σε μαλώνω, ε καρδιά μου?
Κόρη: Ναί
Μαμά: Γιατί?
Κόρη: Για να μάθω πώς να μαλώνω τα δικά μου παιδιά όταν μεγαλώσω!!!


Ντόιιινγκ!


Κεραμίδα μου ήρθε! Και μου ήρθε στο μυαλό αυτό που έχω ακούσει απο τους μεγαλύτερους:

"Μήν ανησυχείς που τα παιδιά σου δεν σε ακούνε πάντα. Να ανησυχείς επειδη σε βλέπουν πάντα".


Κλείνοντας, ένα έχω να πώ: Τα κακόμοιρα τα εγγονάκια μου!!!!

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

1 σχόλιο: