Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Κυριακή 7.11.2010

Σήμερα με είχαν ορίσει τακτική εκλογική αντιπρόσωπο στην Ν. Ερυθραία όπου και ψηφίζουμε λόγω του Γιώργου (του άντρα μου). 

Όπως καταλαβαίνετε με 2 παιδιά δέν μπορούσα να πάω και να κάτσω από το πρωί έως το βράδυ! 

Αφού λοιπόν ρώτησα όποιον έβρισκα για το τι θα κάνω είχα τις εξής επιλογές:

1) Να μην πάω καθόλου 
2) Να πάω και να τους πω πως έχω 2 παιδιά και να ζητήσω να απαλλαγώ. 

Καθότι "κότα" και μια και αντιμετώπιζα 3 μήνες φυλάκιση αν δεν πήγαινα, επέλεξα το 2. 

Ξύπνησα λοιπόν από τις 5 (!!!) και στις 6 ήμουνα στην Ερυθραία. Να μη σας τα πολυλογώ στις 7 και κάτι με άφησαν να φύγω. Πήρα εφημερίδες και φρέσκο ψωμί και με τα πολλά έφτασα στις 8 παρά στο σπίτι. Ανακουφισμένη διαπίστωσα πως όλοι κοιμόντουσαν αλλά πριν καλά - καλά προλάβω να ξεντυθώ τα αγγελούδια μου ξύπνησαν (ώρες - ώρες νομίζω πως έχουν μια 6η αίσθηση μιλάμε). 

Καταλάβατε όλοι φαντάζομαι σε αυτό το σημείο πως ύπνος ΓΙΟΚ! :-(

Σε αυτό το σημείο αποφάσισα πως με το που θα κοιμόταν η μικρή ή με το που θα την άλλαζα και την τάιζα θα έβαζα τον Γιώργο να κρατά τα παιδιά και θα έπεφτα για ύπνο.

Όπως συμβαίνει πάντα ο Γιώργος ήταν τυχερός μια και η μικρή κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου και ξύπνησε μαζί μου δηλαδή στις 2:15 (άρα κράταγε μόνο το Μαριαννάκι που πια δεν είναι καθόλου δύσκολο να το κρατήσεις). 

Το κακό είναι πως στις 2:15 ο Γιώργος πια νύσταζε για να βγούμε έξω (!) και ήθελε να μείνουμε μέσα και να παραγγείλουμε. 

Η Μαριάννα όμως (που είχε ήδη ακούσει πως θα βγαίναμε) ούτε να το ακούσει δεν ήθελε!

'Ετσι αποφάσισα να πάρω και τα 2 μου τα μωρά και να βγούμε έξω μιά και εκτός των άλλων η μέρα ήταν υπέροχη. 

Η πρώτη μας επιλογή ήταν η πλατεία του Χαλανδρίου που έχει και μέρη να φάς και παιδική χαρά αλλά ήταν αδύνατον να παρκάρουμε. Έτσι πήγαμε στα Mc Donalds  που έχουν και παιδότοπο. 

Η Μαριάννα ξεσάλωσε μιλάμε!!! Η δέ μικρή απόλαυσε τον ήλιο και το δώρο από το παιδικό μενού της Μαριάννας...

Δέν σας λέω άλλα όμως... Πάρτε μια γεύση μόνοι σας...

Κοίτα μαμά! Κάνω τσουλήθρα!

Και τα 2 μου τα μωρά!
Καθώς καθόμουν μόνη μου και τα κοίταζα σκεφτόμουν πως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. 

Σύντομα θα μεγαλώσουν και θα νιώθουμε μια μελαγχολική, ξεκούραστη ΜΟΝΑΞΙΑ.

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου